Vanochtend opgestaan
Een been buiten bed
De andere een sok aan
Het was koud
De nacht bracht
Dromen die voorbij gaan
De ochtend staarde aan
Met grijze ogen vol
Regentranen op de ruit
Het was weerzinwekkend
Te moeten opstaan
Met gedachten vol
Treurnis over wat was
Liefdesverdriet is schrijnender
Dan de kater daaropvolgend
Omdat de nieuwe dag
Huilt bij het opstaan.
Rik Bronkhorst.
Rik Bronkhorst 